Głównym celem artykułu jest przedstawienie różnic w strukturze certyfikowanych gospodarstw ekologicznych w krajach Unii Europejskiej (UE) w latach 2005—2013, w ujęciu dynamicznym i przestrzennym. W badaniu zastosowano metodę eliminacji wektorów. Z analizy wynika, że zmiany w strukturze gospodarstw ekologicznych nie zawsze uwidaczniały się w strukturze powierzchni użytków rolnych (UR). Bardziej znaczące zmiany następowały w strukturze liczby gospodarstw, w szczególności w krajach, które przystąpiły do UE w roku 2004. W 2013 r. można było wyodrębnić pięć grup państw UE podobnych pod względem struktury liczby i sześć — pod względem struktury powierzchni UR rozpatrywanych gospodarstw. W przeważającej większości certyfikowane gospodarstwa ekologiczne miały powierzchnię UR powyżej 10,0 ha.
rolnictwo ekologiczne, państwa UE, podobieństwo struktur
C15, Q10
Chomątowski, S., Sokołowski, A. (1978). Taksonomia struktur. Przegląd Statystyczny, z. 2 (s. 217—225). Warszawa: PAN.
Kukuła, K. (1989). Statystyczna analiza strukturalna i jej zastosowanie w sferze usług produkcyjnych dla rolnictwa. Zeszyty Naukowe AE. Seria specjalna: Monografie (s. 82). Kraków: AE.
Pluta, W. (1977). Wielowymiarowa analiza porównawcza w badaniach ekonomicznych. Warszawa: PWE.
Poczta, W. (2013). Gospodarstwa rolne w Polsce na tle gospodarstw Unii Europejskiej — wpływ WPR. Warszawa: GUS.
Szyrmer, J. (1975). Stopień specjalizacji rolnictwa. Próba zastosowania nowej metody mierzenia. Przegląd Geograficzny, z. 1 (s. 54—59).
Wysocki, F., Wagner, W. (1988). O ustaleniu wartości progowej zróżnicowania struktur z danych empirycznych. Wiadomości Statystyczne, nr 9 (s. 18—20). Warszawa: GUS.
